Goso Daong Gatal Saja, Kutu Kaluyu e

oleh -25 views

“Ini kutu kaluyu satu ni. Biking malu bangsa laklaki saja. Ada karja bagus-bagus, seng jaga kadera bae-bae. Pi bale patah kaki kadera. Tapalanting ka seng?” Memi geleng kepala baca berita di media online.

Mima dapa dengar Memi pung suara. Mima lur dar kaca nako. Memi masih bicara, cuma seng jelas tagal dia stori sandiri.

“Huuiii! Sorang datang su macang kapal kayu. Dudu di orang pung foris sondor stom. Su bagitu, stori kumur-kumur kata dalang mulu sang apa?” Mima lot bagitu waktu buka pintu muka.

Memi seng iskerek tagal su dengar tangan pintu babunyi, sreet!

“Mima, sore-sore bagini, kopi boleh. Jang umpan-umpan orang par bakumalawang tar entos-entos,” kata Memi deng muka kasiang-kasiang, tampang permohonan.

“Kopi? Kira ini kafe? Kafe di akang bendar Ambong ni, pono dari Leihitu sampe Leitimur, dar Nusaniwe sampe Tanjong Allang. Lah tinggal depa ka sana jua, Memi? Sorang mo kopi frei tarus?” Mima lipa kumbali.

“Sio, Mima. Katong baku birman, katong dua dar rokodok sampe kuliah tetap satu jurusan, wisuda jua ada sama-sama. Birman su macang sudara, baru hari ini birman barekeng. Sio, Mima, sampe ati!” Memi biking muka kasiang macang kes.

“Huraaa! Hahahae huu! Memi e. Ale ni muka Tyson mar hati Rinto. Orang cuma slak saja, ale su malele macang linta kana garang. Noh, bilang sudah. Mo kopi apa? Kopi salam ka kopi sarani?” Mima su buju-buju.

“Ah Mima, macang bar kanal beta saja. Kopi Islam lah!” Memi pung muka seng abu-abu lae.

Mima pi dapor, seng lama lae su bale deng galas tongka pinggang. Uap kopi biking Memi pung bola mata su lia macang gora.

“Bakira minong, Memi. Akang pung kopi banya, gula ilang-ilang. Beta su rasa. Akang pas deng ale pung selera,” kata Mima.

Memi minong slak abis slak. Bagitu kas dudu galas kumbali di meja, Mima su tunju dia pung dalang muka.

“Dar dalang tadi, beta dengar ale stori kayak orang stenga kuart. Ale bilang kutu kaluyu. Kutu kaluyu apa?” Mima cari tau.

Memi testa takoro. Dia ambe hape. Tekan tombol sana-sini. Lalu pas stop, dia bale layar hape ka Mima pung dalang muka.

Mima nganga layar hape. Dia takajo, lalu toki testa.

“Ya tuang dosi. Beta kanal laklaki hansip ini. Biking malu-malu korps hansip saja. Kutok par biar os!” Mima mulai basumpa.

“Hansip. Hansip apa, Mima? Hansip tida po, Wanra. Kutok satu itu, karja di Kantor Satpol Pe Pe. Dia memang anggota Satpol,” suara Uwa Ina dar rumah sabalah biking Mima Iskerek.

“Uwa e. Beta takajo, amper jantong talapas. Mar memang laklaki tuh gamarancang,” balas Mima.

Uwa Ina badiri di pagar gadihu. Tata Boni muncul lalu iko pi badiri di pagar.

“Itu ade parampuang bar maso karja. Dia pung usaha, orang tatua pung doa, Tete Manis pung bae, la dia bisa tambus maso Satpol Pe Pe. Nah, dia umor bar sambilang blas. Senior-senior musti unju taladan, jaga, deng bimbing ade-ade junior. Musti jadi pagar yang pele dar cilaka, bukang pagar makang tanaman,” Uwa Ina bicara sondor stop.

“Ini dong ada carita sapa?” Tata Boni nganga Uwa Ina dan Mima deng muka bingung-bingung kes.

Memi kaluar dari foris. Mima iko dar balakang. Dong ampa badiri baku tangada di gadihu-gadihu.

“Tata Boni baca ini boleh!” Memi kase hape par Tata Boni. Tata baca lalu geleng-geleng kapala.

“Media-media ini tulis dia pung nama pende. Loko tulis dia nama panjang, pasang dia pung foto, seng usah plester mata!” Tata langsung darah tinggi.

“Kajadiang di Kantor pemerenta. Mangkali di hutan-hutan, jalang-jalang sunyi, lorong galap. Ini di kantor. Ckckck!” Uwa taherang-herang.

“Ana tuh dia pung biji garser gatal kapa, hahae, hura!” Memi kase komentar, lalu pica tatawa.

“Memi, jang tatawa bagitu. Ini bukang soal biji garser, maar ini orang pung ana parampuang. Dia umor balong ganap 20 taong. Tantu dia trauma!” Mima kase komentar.

“Memi, lah kalo biji garser gatal, tinggal pi ambe daong gatal par goso. Jang goso-goso di anana parampuan. Orang pung ana bae-bae, kasiang!” Tata Boni angka suara.

“Mar kalo lia dalang labuang, di bendar ini, kajadian laipose karing, ondos baleja, ular tanah, tinggalong maraya, akang paleng batambong. Kota ni paleng seng ramah par anana deng parampuang,” Mima bicara deng muka amper manangis.

“Jadi bagini, katong pi baku dapa Wali Kota di ontua pung kantor. Pas ontua kase kesempatan bicara, katong minta tanang daong gatal banya-banya. Sapa kalakuang kaya ondos karoing di Kantor Satpol itu, goso dia pung badang deng daong gatal, lalu ambor ampas kalapa kuliling dia,” usul Uwa Ina.

“Setuju, Uwa Ina. Katong minta Pak Wali Kota resmi Kota Ambon jadi kota paleng bae par parampuang deng anana kacupeng. Sapa kasar deng parampuan dan anana, bae pake kata-kata padis, atau pukol, tinju, tandang, tikang, potong, bakar, samua musti maso bui. Lalu yang pung biji garser masih gatal, goso deng daun gatal baru sirang deng cuka balanda!” Mima bilang bagitu deng suara paleng gerat.

“Setuju!” Dong tiga kompak iko Mima pung usul.

“Ingatang, kalo katong pi baku dapa Wali Kota, katong bawa conto-conto daong gatal paskali,” usul Mima.

“Setuju!” Dong tiga kompak kumbali deng Mima. (Manu Tura Meten)

Tinggalkan Balasan

Alamat email Anda tidak akan dipublikasikan. Ruas yang wajib ditandai *

No More Posts Available.

No more pages to load.